Muhabbet köprüsü kıldan ince kılıçtan keskindir ama dostun bir tebessümüne sırattan bile koşarak geçeriz. Gerekirse ölümün o zehirli şarabını dostun uğruna göz kırpmadan içeriz. Varsın ten mülkünün topraktan harcı yıldan yıla dökülsün dursun. Varsın güneş her sabah yokluğumuzun üstüne doğsun. Varsın sararmış solmuş albümlerde yırtık bir resmimiz kalsın. Biz Hak dostun uğruna candan da canandan da geçeriz. Varsın bütün cihan dünya perestlerin olsun. Varsın cennet zahitlere verilsin. Varsın adımız unutuluşların koynuna terk edilsin. Biliriz ki bu dünyada ne sevinç bakidir ne de gam. Zaman denen değirmenin taşları arasında bir buğday denesi gibi ezilip gitmekten başka elimizden ne gelir. Alnımıza yazılan yazıyı hangi silgi silebilir. Kaderin önünde boyun bükmekten başka elimizden ne gelir. "Var mısın ki yok olmaktan korkuyorsun" diyor ya arifin biri.. Geriye söylenecek başka bir söz kalmıyor. Bu dünyada neyi kazandık ki kaybetmekten korkuyoruz. Bizden önce gelenlerin bize bıraktıklarını bizde bizden sonra gelenlere bırakıp gideceğiz. Dünya nöbeti bitenler bayrağı teslim edip bir bir gidiyorlar buradan. Elbet vakti gelince bizde sorgusuz sualsiz çekip gideceğiz. Ölümün gümrüğünden iman pasaportuyla geçip gitmekten başka bir niyazımız yoktur şu alemde. Gönlümüz yokluk ülkesinin başkenti olmuş çoktan. Yıllarca kurduğumuz hayallerin enkazı altında kalmış ümitlerimiz. Elimizi attığımız bütün dallar kurumuş. Bütün bunların ne önemi var. Bize kendini bildiren bir yarimiz var yetmez mi? Yetmez mi bir balçıktan bizi yoğurup can üflediği. Yetmez mi atan bir kalp ağlayan iki göz verdiği. Herşey ondan bir emanet değil mi bize. Canımızın gerçek sahibi o değil mi? Vakti gelince bitecek bu hayat masalı. Vakti gelince tükenecek bütün saatler. Ruhumuz bir kuş gibi kanat çırpıp gidecek bu diyarlardan. Herşey bir varmış bir yokmuşla başlayan bir masalın içinde kaybolup gidecek. İnsan bu dünyanın içinde beş dakika mola veren bir yolcu gibi ..Toprakta başlayan seyahati yine toprakta bitecek. Kim ne derse desin kim ne anlatırsa anlatsın son sözü her zaman kader söyleyecek.