Genç bir muhabir ve gazeteci olarak yakın dönemde çoğu yöneticimizi tanıdık. Bu yöneticilerden bayanların sayısı çok azdı. Özgür Bilen bu isimlerden biri idi.
1942 de Niğde’de doğan Özgür Alkan Bilen Lise 1. sınıfta iken (1957) o zaman Kütüphane Müdürü olan babası Osman Alkan’ın ağır hastalanır ve kendine vasiyet olarak: “Dil ve Tarih Coğrafya fakültesinde yeni kurulan Kütüphanecilik Bölümüne git ve gel benim masama otur.” der. Bu vasiyet üzerine 1964 de Kütüphanecilik Bölümünü bitirip, Niğde Sungur bey İl Halk Kütüphanesine aynı sene memur olarak atanır. 11 sene sonra ise Kütüphane Müdürü olur.
Daha sonraki yıllarda İl Kültür Müdürü, İl Kültür ve Turizm Müdürlükleri yapan Bilen 1992 yılında hastalığı nedeniyle Kültür Müdürlüğünden emekli olmuştur.
28.5 senelik meslek hayatında, kütüphanecilik hizmetleri yanında Niğde’ye pek çok sosyal ve kültürel hizmetlerde katkı sundu.
1964 yılında, o zaman Niğde’nin 3. eczanesini açmış olan Eczacı Fuat Bilen ile evlenen Özgür Bilen örnek bir bayan yönetici olarak Niğde çok farklı alanlarda önemli katkı sağlamış değerlerdendir.
Halk ile arasında iyi ilişki kurmasında, girişkenliği, kadın haklarını savunması, insanları çok sevmesi, hoşgörüsü, yardımseverliği yanında Orta, lise ve yüksek okulda İngilizce dersleri ile eğitimci olarak ta tanındı.
Kütüphanedeki bir hizmetlisinin ilkokuldaki kızının Hamamlı (Kurdunuz) Köyünden, kışın karlar altında korkarak, ağlayarak Niğde’ye okula gelip gitmesine üzülmüş ve Cumhuriyetin 50. yılı nedeniyle iki köy arasına (Kumluca-Hamamlı) bir ilkokul yaptırmayı planlamıştı. Halktan ve esnaftan topladığı çok az para, bazı kamu kuruluşlarından ve eşinden malzemeler temin ederek bu çalışmayı başlattı.
Köyde su olmadığı ve belediye arazöz ile su vermediği için, Ankara’dan arazöz getirten ve Açık Cezaevinden yarım ücretle işçi çalıştırarak okulu başlatan Bilen ,İçişleri Bakanını Ankara da ziyaret ederek, valiliğin katılımını da sağlayarak şimdi adıyla anılan, iki derslikli ilkokulu Cumhuriyetin 50. yılına yetişmesini de sağladı.
Bu nedenle T.C. Milli Eğitim Bakanlığı tarafından 1979 yılında şeref belgesi, 1984 yılında da Berat Şilti ile ödüllendirildi. 1975 yılında, Uluslararası Kadınlar Yılı nedeniyle, Niğde ilini temsilen Ankara’ya gönderildi, orada 15 dernek Genel Başkanıyla yaptığı görüşmüşlerle Niğde’yi tanıtmak için onları Niğde’ye davet etti ve Bunların hepsi Ankara Radyosu ekibiyle gelmesi ile çevre köy ve kasabaları gezilmesine vesile de oldu, El sanatlarından kültürel hizmetlere çok alanda çaba ve çalışma içinde bulundu.
Kültür Bakanlığı Niğde Kütüphane ve Kültür Müdürlüğü sırasında yaptığı başarılı çalışmaları için 1994 yılında kendisine teşekkür belgesi gönderdi. Emeklilik sonrası yaşamına Niğde’de devam etti.
Şimdi İstanbul’da Çocuk Hastalıkları Uzmanı olan oğlu Dr. Çağatay, Anestezi uzmanı olan gelini Dr. Ayşegül ve torunu Emre, Niğde de olan diğer oğlu Makine Mühendisi olan Buğra (DİTAŞ’ta çalışan), Endüstri Mühendisi olan gelini Goncagül ve iki torunu Eren ve Ece ile günlerini geçirmektedir.
