MUTLU SON DURAK

Aşıklar yurduna bülbüller kondu.
Muhabbet orada, dostluk orada.
Bülbül yuva yapmış gönül bağına.
Gül bülbüle, bülbül güle âşıktır.
Kimi şarkı söyler, kimi de name.
Bülbül gülsüz, gül dikensiz olur mu?
……………………………..
Ne yapsam, ne etsem bilmem ki dostlar.
Vakti gelmeyince, yel bile esmez.
Aşkın ateşiyle Suzan olanlar.
Dertli ise, işte derman burada.
…………………………………
Gelen gider, giden gelmez nedendir?
Orası neresi, bilen var mıdır?
…………………………….
Azim ve sabırla sorunlar biter.
Yalınız ölüme çare bulunmaz.
……………………………..
İmkânsızdır diye bedbin olunmaz.
Ümitsizlik yoktur, benim dinimde.
………………………..
Yaşamın tadını çıkarmak gerek.
Sevgiliye varmak en güzel dilek.
Var olmak, yok olmak, kendini bilmek.
Mutluluk kaynağı, işte son durak.





SEVGİLİ ÖĞRETMENİM!

Senin güzel yüzüne,
Şirin tatlı sözüne,
Öğrenimin özüne,
İndiğini görünce,
Nasıl sevmem seni ben.
………………….
Medeniyet yolunda,
Teknik ve uygarlıkta,
Benim cennet yurdumda,
Her atılan adımda,
Senin imzanı buldum.
…………………..
Rütbede mevkide sen,
İlimde, irfanda sen,
Fatih’e ilim veren,
Atatürk’ü eğiten,
Bilgi veren hep sensin.
………………….
Sözde büyüksün amma,
Bu tatlı söze kanma,
Kendini âlim sanma,
Unutulan da sensin.
Valiyim, paşayım neden
Bana bu ruhu veren
Öpülecek eli ben
Öperim derim hemen…