Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Tarım Bilimleri ve Teknolojileri Fakültesi Tarımsal Genetik Mühendisliği Bölümü Genetik ve Uygulamalı Islah Anabilim Dalı Araştırma Görevlisi İbrahim Köken’in yürütücüsü olduğu “Makarnalık Buğdayda Su Kullanım Etkinliği ve Kalite Özellikleriyle Bağlantılı DNA Markörlerinin Genom Boyu İlişkilendirme Haritalaması Aracılığıyla Belirlenmesi” adlı proje TÜBİTAK 1002 Hızlı Destek Programı kapsamında destek almaya hak kazandı.
“Makarnalık Buğdayda Su Kullanım Etkinliği ve Kalite Özellikleriyle Bağlantılı DNA Markörlerinin Genom Boyu İlişkilendirme Haritalaması Aracılığıyla Belirlenmesi” adlı projede, Tarım Bilimleri ve Teknolojileri Fakültesi Tarımsal Genetik Mühendisliği Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Doç. Dr. Ufuk Demirel danışman olarak yer alırken, Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü Öğretim Üyesi Prof. Dr. Hakan Özkan ise projede materyal olarak kullanılan makarnalık buğday genotiplerinin teminini sağladı ve projede hak sahibi olarak yer aldı. Projede, Tarım Bilimleri ve Teknolojileri Fakültesi Tarımsal Genetik Mühendisliği Anabilim Dalı Yüksek Lisans Öğrencisi Gizem Ünal da bursiyer olarak görev aldı.
“Makarnalık Buğdayda Su Kullanım Etkinliği ve Kalite Özellikleriyle Bağlantılı DNA Markörlerinin Genom Boyu İlişkilendirme Haritalaması Aracılığıyla Belirlenmesi” adlı proje kapsamında, Türkiye’nin farklı yerlerinden temin edilen 125 adet makarnalık buğday genotipinden oluşan panelde su kullanım etkinliği ve kalite özellikleri ilk kez bir arada incelenecek. Bu yönüyle özgün olan projenin bu alandaki eksikliği kapatması da bekleniyor.
Son yıllarda ülkemizde kalkınmada öncelikli alanlar arasında yerini alan sürdürülebilir tarım alanında yapılacak “Makarnalık Buğdayda Su Kullanım Etkinliği ve Kalite Özellikleriyle Bağlantılı DNA Markörlerinin Genom Boyu İlişkilendirme Haritalaması Aracılığıyla Belirlenmesi” projesinde ayrıca, makarnalık buğdayda genom boyu ilişkilendirme haritalaması yönteminin kullanımıyla, yüksek su kullanım etkinliğine ve kalite özelliklerine sahip genotiplerin belirlenmesinde kullanılabilecek moleküler markörlerin belirlenmesi, ıslah sürecinin ve maliyetinin azaltılmasını da sağlayacak.
