Neslimizin devamı ve geleceğimizin teminatı olan çocuklarımıza ne kadar önem veriyoruz? Bu konuda herkes üzerine düşeni yapıyor mu? Esas sorgulanması gereken konu bu olsa gerek. Eğer çocuk başıboş bırakılırsa söz dinlemez, kural tanımaz olur. Neticede vatanına, milletine, devletine, çevresine bela kesilir. “Ağaç yaşken eğilmeli, çocuk küçükken eğitilmelidir”
Aslında bizim inancımız ve geleneğimizde “Her çocuk dünyaya temiz olarak gelir. Sonradan onun Müslüman ya da gayri Müslim olmasına ailesi, çevresi etkili olur.
Bugün “çocuk ıslahevlerinde” anasız-babasız büyüyen çocuklarda psikolojik bozukluklar görülmektedir. “Ağaçlar su ile beslenmeli, çocuklar sevgiyle, ilgiyle büyütülmelidir”. Su nasıl kabın şeklini alırsa, hamur elde nasıl şekillenirse çocuk da iyi huylarını aile ortamından alır. Eğer anne-baba çocuğuna iyi örnek olursa o çocuk, meyveli ağaç gibi verimli olur.
İçinde bulunduğumuz sosyal hayatımızda, sokak çocuklarının insanlığa, çevreye verdiği zararları hep birlikte görmekteyiz. Tiner koklayan, beyaz kullanan, kap-kaç olayına karışan, ev soyan, adam öldüren, anarşiye yem olan gençler hep bu ilgisizliğin ağır bedelini ödemektedir.
Aile ortamından uzak, eğitimsiz, sevgisiz yetişen çocukların bunalıma düştüklerini biliyoruz. Aslında çocukların sadece maddi ihtiyaçlarını karşılamakla da onların problemleri çözülmez. Çünkü çocuk her gördüğünü taklit eder ve her şeyi olduğu gibi alır. Bu bakımdan çocuğa doğruyu, yanlışı, güzeli, çirkini öğretirken daima hoşgörülü davranmak gerekir.
Çocukların yetişmesinde eğitim kurumlarının ve ailenin sorumluluğu asla tartışılamaz Çocuğu tek başına bilgiyle donatmakta yetmez, onları etik açıdan da takviye etmeliyiz. Edep ve terbiyeden yoksun olan çocuklar insanlıktan çıkarlar.. Çocuğun terbiyesine önem vermeyen aileler onu tehlikeye kendi eliyle atmış olurlar.
Her çocuğun özünde, mayasında iyiliğe, kötülüğe yatkınlık vardır. Onları güzellikle, hoşgörüyle düzeltmek gerekir. Terbiye hiçbir zaman baskıyla yapılmaz. Çocuğa tatlı dille, güler yüzle yaklaşmalı, gereksiz yere şiddet gösterilmemelidir. Çünkü aşırı baskı çocuğu isyana sürükler ve evden kaçmasına sebep olur. Çocuk terbiyesi zordur ve aynı zamanda sabır isteyen kutsal bir görevdir.
Çocukla ilgili atasözleri, Çocuğun gözyaşını silmeyen, onunla birlikte ağlar, Çocuk olmayan evde bereket olmaz, Çocuk düşe kalka büyür, Çocukla yola gidersen, yükün düşünce güler. Çocuklar çiçek gibi sevgiyle büyür, Çocuklar ve deliler doğruyu söyler, Çocuktan al haberi.
