Söylenecek güzel sözler, yapılacak öğütler öğretici, eğitici,  birleştirici olmalıdır. Yaratılışın gereği olarak, yıkıcı, gerçekdışı, yıpratıcı ifadeler kullanmaktan, Milli bütünlüğümüze, kardeşliğimize zarar verecek her türlü eylemden uzak durmak gerekir.
İnsanoğluna; Var olan her şeyin boşuna yaratılmadığını ifade eden Ayet-i kerimede Yüce Allah (cc);” İnsanoğlu başıboş bırakılacağını mı zannediyor.”[i] Uyarısında bulunmuştur. Bu nedenle bizlerin Yaratanımıza, kendimize, ailemize, vatanımıza, milletimize ve halk olarak birbirimize birtakım görevlerimizin olduğunu idrakinde olmalıyız.
Aklı başında olan her insan, düşünüp kâinata baktığında görür ki, canlı, cansız her bir şeyin yaratılış gayesi ve bir hikmeti vardır.
En mükemmel bir şekilde yaratılan İnsanın ilk görevi Yüce Allah’ı tanımak, ona kulluk ve ibadet etmektir. Onun hiçbir şeye ihtiyacı yoktur. Fakat insanlar ona muhtaçtır. O, esirgeyen,  bizim kusur dolu ibadetlerimizi kabul edip bağışlayandır.
İnsan olarak bizim kendimize karşı görevlerimiz arasında, nefsimize ait aşırı isteklere engel olmak, terbiye etmek, vücudumuzu ve bedenimizi zararlı şeylerden korumaktır.
Allah Resulü (sav);”( Kıyamet gününde âdemoğlu şu beş şeyden sorguya çekilmedikçe yerinden ayrılamaz: Ömrünü nerede ve ne surette geçirdiğini, yaptığı işleri ne maksatla yaptığını, malını nereden kazanıp nereye harcadığını, bedenini ve sağlığını nerede ve ne surette yıprattığının” mutlaka cevabını verecektir.[ii]
İnsanın ailesine karşı görevlerine gelince: Önce ana-babalar çocuklarını, vatanına, milletine, devletine yararlı hizmetler yapacak terbiyeli, dürüst evlatlar yetiştirmelidir. Peygamber Efendimiz (sav); “Çocuklarınıza ikramda bulunun. Terbiye ve eğitimlerini güzel yapın” Buyurmaktadır.
Evladın ana- babasına karşı görevleri konusunda Ayet-i kerimede;”Rabbin yalınız kendisine tapmanızı, ana- babaya iyilik etmenizi emretmektedir. Eğer ikisinden biri veya her ikisi senin yanında iken ihtiyarlayacak olursa, onlara karşı (öf) bile demeyiniz. Onları azarlamayınız ve tatlı sözle muamele ediniz”  diye ifade edilmektedir.
Akraba ve komşu haklarına karşı da aynı şekilde saygı ve hizmeti yerine getirmek inancımızın gereğidir. Peygamber (sav); “Komşuları kendisinin şerrinden emin olmayan adam mümin değildir. Benim ümmetimden müflis o kimsedir ki, kıyamet gününde namaz, oruç, zekat (huzura) gelir fakat şuna küfür ve iftira etmiş, malını yemiş, vurmuş, kanını dökmüş. Bunlardan dolayı onun yaptığı hayırlarından, adı geçen kişilerin her birine verilir. Kişinin üzerinde olan kul hakları ödenmeden hayırları biterse, hak sahiplerin günahları o kimseye yüklenir, sonra o kimse Cehenneme atılır” [iii]Buyrulmaktadır.
Bütün insanlar; Müslüman olsun yâda olmasın her birinin birbirlerine karşı insani olarak görevleri vardır. Ayet-i kerimede; “ Allah şüphesiz adaleti, iyilik yapmayı, yakınlara bakmayı, emreder; hayâsızlığı, fenalığı ve haddi aşmayı yasak eder. Tutasınız diye size öğüt verir.” diye uyarıda bulunuyor.
Başkalarının hayatına, hürriyetine, kullanma hakkına, onuruna saygı duyan bir insan; buna karşılık yaşama hakkına hürriyet hakkına, tasarruf hakkına,  şeref ve onurunun korunması hakkına sahip olur.
C.Hak bütün inananları yaratılışın gayesi olarak doğruluktan ayırmasın. Bu mübarek günlerin faziletine nail eylesin.


[i] Kıyamet s,a36
[ii] Riyazu’s- Salihin C.1.Hadis no;410
[iii] Müslim,Kitabu’l Birr C.8.H.N;59