Aylardır gündemde tutmaya çalışıyorum, “2023’te Niğde” diye.

Bunu dillendirirken gayem, yaşadığımız şehre bir heyecan katmak ve unutulmuş, terk edilmiş, çağın gerisinde kalmış halinden; yaşanılabilir, ekonomik ve kültürel yeterliliğe ulaşmış, eğitim ve sosyal niteliğe haiz bir hüviyet kazanmış Niğde’ye olan hasretimizden kaynaklanmaktadır.

Ama ilginçtir birkaç cılız sesin ötesinde bir yankı bulmuyor temennilerimiz…

Peki! Niğde, bu temel beklentilerine kavuşabilir mi?

Bu sorunun cevabı kesinlikle “evet”tir.

Daha önce de ifade ettiğim gibi yapılacak ilk işin ortak akılı harekete geçirmek gerektiğidir. Bunun için valilik başta olmak üzere kamu kurumlarımız, sivil toplum teşkilatları, siyasi partiler ve dileyen kişilerden oluşacak bir DÜŞÜNCE MASASI kurulmalı ve Niğde için neler yapılabileceği üzerinde görüşler, değerlendirmeler, projeler bir havuzda toplanmalıdır. Bunların uygulanabilir olanları üniversitemizin de katkısı ile etüt edilip uygulanabilir olanların hayata geçirilmesi sağlanmalıdır.

Mesela sektörel çalışma grupları kurarak işe başlanabilir. Her kurum, Stklardan da destek alarak kendi çalışma ekiplerini oluşturmalıdır. Bu sürecin ön sözü şu şekilde planlanabilir:

A-Sosyal yapı planlama süreci
Eğitimin geliştirilmesi
Sağlık hizmetlerinin geliştirilmesi
Sosyal hizmetlerin geliştirilmesi
Gençlik ve spor hizmetlerinin geliştirilmesi
Kültür varlıklarının korunması ve turizmin geliştirilmesi

B- Ekonomik yapı planlama süreci
Ekonominin geliştirilmesi
Tarım ve hayvancılığın geliştirilmesi

C- Kentsel ve kırsal yapı planlama süreci
Kentsel altyapının geliştirilmesi
Ulaşımın geliştirilmesi
Haberleşmenin geliştirilmesi
Kırsal altyapının geliştirilmesi
Çevre ve orman alanlarının korunması ve geliştirilmesi

D- Demografik yapı, nüfus ve insan kaynaklarının yönlendirilmesi
Aslında bütün bu söylenenlerden ziyade “Niğde neye muhtaç?” sorusunun cevabı birkaç cümle ile şöyle ifade edilebilir:
Birincisi Niğde’nin yöneticilerinin hizmet şevki ve heyecana ihtiyacı var.
İkincisi beklentili siyasetin yerini Yaşatma ideali ve Millete vefa şuuru ile karşılıksız hizmet anlayışına ihtiyaç var.
Üçüncüsü de doğru kimden gelirse gelsin uygulayabilecek memleket sevdalısı yiğitlere ihtiyaç var.