Bugün küçük bir hikaye anlatıyım size,
 
         Kıyamet bu olsa gerek.  Ben hala neden üst kat komşumuz Cemile teyzenin kucağında olduğumu anlamamıştım. Üzerimde böyle çimene benzer bir kıyafet var. Birde şapka başımda sanırım sıcaktan dolayı bu şekilde giyinmiştim. Tahmin edemeyeceğim kadar kişi vardı etrafımda ; amcalar teyzeler… Herkes gelip öpüp beni kadersiz yavrum diyordu,  ağlıyorlardı. Kadersiz ne demekti anne? Anneme bir şey olmuştu yanına yaklaşamıyorum. Gözleri kızarmış şişmiş sesi de çıkmıyor hasta mıydı acaba?  Bu karmaşanın arasında beni sevindiren bir şey vardı. Herkesin göğsün de babamın fotoğrafı asılıydı. Yoksa babam mı geliyordu? Çok özledim kokusunu evet evet kesin geliyordu bu kalabalık o yüzden. Bir çığlık koptu, bu babaannemdi yavrum diyordu koşarak kalktı oturduğu yerden herkes bir noktaya bakıyordu . Dönmüştüm bir sürü amca omuzlarında kırmızılara sarılı bir şey taşıyorlardı. Ama önünde neden babamın resmi var. Neden sağa sola düşüyordu . Sürekli bir fısıldaşma var. Çok iyi çocuktu vatan sağolsun şehit oldu diyorlardı. Anne cevap vermeyecek misin? Bana şehit ne demek? Beni kucaklayıp yaklaştırıyorlardı asker amcalar korkmuştum  ağlıyordum. Bende herkes gibiyim ama neden ağladığımı bilmiyorum . Ve sustum mis bir koku babam evet babam gelmişti. Ama nerde saklambaç mı oynuyordu benle göremiyorum. Aldılar götürüyorlar bırakın diyordu bu sefer annem benden bile çok ağlıyordu. Götürdüler vatan sağolsun diye tekrar tekralıyorlardı. Vatan neydi acaba?
 
        Bir daha o kokuyu hissetmedim Annem baban cennette diyordu baban orda çok mutlu diyordu .  Ama ben mutsuzum . Mesela babam beni hiç okula götürmedi baksana bir takım bile tutmuyorum. Biz hiç futbol oynamadık ki!... Bak büyüdüm babamdan helallik alamadan gidiyorum askere…
 
        Bugün geleceği çalınan çocuklarımızın hakkı kimseye helal değildir. Şu an bu veballeri üstüne alan herkes elbet bir gün cezasını çekecek. Hadi uyan artık ülkem. M. Kemal Atatürk’ ün dediği gibi “Biz her şeyi gençliğe bırakacağız. Geleceğin ümidi ışıklı çiçekleri onlardır. Bütün ümidim gençliktir! Bu ümidi söndürmeyelim .
 
                NE MUTLU TÜRK ÜM DİYENE