İnsan olmanın; akıl ve duygular eşliğinde algılayıp faktörleri birleştirerek değerlendiren dünyasında, yaşadığı yerin kalitesi elbette ki önem taşır.
Eğitimden sağlığa, ikliminden sosyal hayata, üniversitesinden sanayisine ve bunlarla beraber olan birçok etken, yaşadığımız kent ve coğrafyayı özellikli kılar.
İlerlemenin durmadığı ve duramayacağı günümüz koşullarında yaşadığımız yerin olanakları ülkenin genel yaşam endeksi ve diğer illerle karşılaştırmalı olarak izlenir, yine biz insanların sorgulayan zihinlerinde. Toplumsal ilerlemenin ölçümlerinde o toplumu oluşturan bireyleri göz ardı etmek ise zaten artık mümkün değildir.
İşte çevre ve güvenlikten sağlık ve eğitime, konut ve çalışma hayatından gelir ve servete oradan da sivil katılımcılık ve alt yapı hizmetlerinden sosyal yaşam ve yaşam memnuniyetine kadar uzanan geniş yelpazeli ” Türkiye Yaşam Endeksi “ verilerinde kırkı geçkin parametre baz alındığında, Niğde’miz ‘Ben Niğde’yim plakamdan vazgeçmem’ diyerek, ülke genelindeki yaşam endeksinde 51. sırayı kimseye vermemiş.
Hadi Niğde; Türkiye İstatistik Kurumunun verilerine göre, 81 il arasında plaka aşkına yaşam endeksinin genelinde 51. sırayı gurur meselesi yaparak kimseye bırakmadı diyerek teselli olalım. Yani 50 ilin gerisinde 30 ilin de ilerisinde kaldı. Lakin sosyal yaşamda ülkenin en kötü 20 ilinde yer alan Niğde’mizin yaşam memnuniyeti oranında ülke 24.sü olması ise garip bir ironi olarak çıkıyor karşımıza. Niğdeliler sosyal yaşamı sallamadan yaşam endeksinin yaşam memnuniyeti parametresinde üst kademeleri kaparak, bir kez daha ilginç rakamların tezatlı labirentlerinde yolumuzu şaşırtır halde bırakıveriyor bizleri, anlamlandırma kısmını insafımıza bırakarak.
Ne kadar çok yönlü bakılırsa bakılsın her şey bizim biraz da görmek istediğimiz gözle bağlantılı değil mi?
Ortalama nüfusu ve insan ilişkileri olarak iyi veya kötü hala sıcaklığını koruyan haliyle klasik bir Anadolu kenti olan Niğde, her şeyden önce güvenli oluşuyla bile içimizi sıcak tutmuyor mu?
İldeki yaşamın tüm boyutlarını ele alıp değerlendirmek mutlaka bizlere de farklı bir ufuk açacaktır. Ama çocuğumuzu büyütmek ve eğitmek, kendi halinde bir yaşam sürüp çevre illere olan yakınlığıyla bize hareket kabiliyeti sağlayan yönleriyle, kentimizi küçümseme gibi bir hakkımız olabilir mi?
Elbette Tıp Fakültemiz olsun…
Elbette Havaalanımız açılsın uçaklar inip kalksın…
Elbette Enerji İhtisas Bölgemiz dışardan gelen yatırımcıları kucaklasın…
Elbette Ecemiş Suyu demli çaylarımıza dahi girsin…
Yaradılıştan gelen ve ilerlemenin itici gücü olan hep daha iyiyi arzulayıp onun için çırpınma duygumuz kaybolmasın…
Velhasılı ekonomik bakış açısının dışına çıkabilip, yaşamın objektif ve sübjektif göstergelerini de elde tutup, genel çıkarların mutlaka bir gün özel çıkarlarımızla da buluşacağını hesaplayarak kucaklayalım, bu kentte yaşayanlar olarak bir birimizi.
Ve de bir dahaki istatistiklerde 51. Sırayı gurur meselesi yapmadan sadece il plakamız olarak 51 kalalım.
20. ve 10. Sıralarda yaşam endeksimizi taşıyıp, bizi biz yapan değerlerimizle…
Niğde de yaşıyor olmanın hazzını, hep beraber paylaşalım…
