El Oldu Yârim

Matemli günlerde karanlık dünya

Seninle ışırdı kül oldu yârim

Simsiyah saçında bir tatlı hülya

Savruldu uzağa yel oldu yârim

Ne masal ne rüya nede bir hayal

Kalmadı âlemde tutunacak dal

Bana hep zehir kustun ellere bal

Ne çare gözyaşım sel oldu yârim

Işıkla dokunan gündü gözlerin 

Bana rehber olan yöndü gözlerin

Gerçekti hayale döndü gözlerin 

Yitirdi aklını deloldu yârim

Kâğıttan kalemden uzakta sevdan

Ansızın tutulan tuzakta sevdan

Şimdiyse sonuncu durakta sevdan