Rektör Yardımcıları Prof. Dr. Murat Alp, Prof. Dr. Mustafa Bayrak, Eğitim Fakültesi Türkçe Öğretmenliği Bölüm Başkanı Yrd. Doç. Dr. Kamil İşeri, Sınıf Öğretmenliği Bölüm Başkanı Yrd. Doç. Dr. Emre Ünal, Fen Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü Öğretim Üyesi Doç. Dr. Hikmet Koraş ile Çağdaş Türk Lehçeleri ve Edebiyatları Bölüm Başkanı Yrd. Doç. Dr. Abdullah Kök’den oluşan Niğde Üniversitesi heyeti Kazak Devlet Kızlar Pedegoji Üniversitesi Rektörü D. J. Nuketayeva ile görüştü.
Öğrenci ve öğretim üyesi değişimi konularında yapılan görüşmelerin ardından hazırlanan anlaşma Rektör Yardımcısı Prof. Dr. Murat Alp ve Kazak Devlet Kızlar Pedagoji Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. D. J. Nuketayeva tarafından imzalandı.
Görüşmelerde bu eğitim öğretim yılında Kazakistan’dan Niğde Üniversitesi’ne 5 öğrencinin gelmesi konusu da kararlaştırıldı.
Kazak Devlet Kızlar Pedegoji Üniversitesi Rektörü D. C. Nöketayeva burada yaptığı konuşmada, “Bir Kazak atasözü var. Abay’ın Kara Sözleri’nde. “Kara söz”, bilirsiniz bizim geleneğimizde kara mizahı değil, manzum olmayan metinleri ifade eder. Oğuz Türkleri de, manzum kısım bulundurmayan halk hikâyelerine “kara hikâye” der. “Öner aldı-birlik, ırıs aldı-tirlik.”; “Bilimin temeli birlik, rızkın temeli dirliktir.”Büyük şair ve düşünür Abay, bunun, malda birlik değil fikirde birlik olarak; dirliğin ise, kalbin çarpması, bedenin var olmasını değil, gönlün diriliği olarak yorumlar. Üniversitemizin misyonu olan Gaspıralı’nın söylediği gibi dilde, fikirde, işde birlik hepimizin ülküsü olmalıdır.
Eğitim çatısı altındaki herkesin, yüreklerinin diri; fikirlerinin “bir” olması dileğiyle, Ülkelerimizin ve Üniversitelerimizin köklü geçmiş ile güçlü gelecek arasında önemli bir köprü yapma mücadelesinde, bahtımızın ak, yolumuzun açık, azığımızın bol olmasını temenni ederim” dedi.
Niğde Üniversitesi Rektör Yardımcısı Prof. Dr. Murat Alp de yaptığı konuşmada şunları söyledi: “Bir milletin dil kültürünü bir ağaca benzetmek mümkündür. Ağaç, kökleriyle toprağa bağlı olduğu için asıl besinini topraktan alır; coğrafi yapının ve iklim şartlarının elverdiği ölçüde küçük veya büyük bir gövde üzerine kaim olur. Nihayet asıl besinini bu gövde üzerindeki hücrelerde yoğurarak dallarına gönderir ve çiçekleri vasıtasıyla geleceğe tohum bırakır. Milletlerin kültürü de toplu bir ağaç gibi kökleriyle tarihe, gövdesiyle çağa ve çiçekleriyle geleceğe bağlıdır. Bu çiçeklerden elde edilen tohumlar, savaşlarda kazanılan veya tabii ve sosyal şartları bağlı göçler sonucunda seçilen yeni yerleşme alanlarına götürülür ve böylece aynı kaynağa bağlanır. Bu bağ bugün asırlar sonra Korkut Ata Otağında, Yesevi dergâhında tarihin tanıklığında yeniden güçlenmekte ve şekillenmektedir.”
