Ülkemizin farklı bölgelerinden Bor’a tüccarlar gelirdi.
Kepenekten çana, palandan heybeye,deriden bıçağa çok ince işlemecilik yapılırdı.
Meslekler teknolojiye yenildi.
Bor’da birde otomobil yapan usta vardı.
Yıl 1966- Bor İstasyon Caddesinde Bor’da ilk dükkân da imal edilen otomobil yola çıkmıştı.
İlkokul öğrencisi idim.
Her meraklı gibi gidip yapılan otomobili gördüm.
O otomobili yapan Bor’da Mustafa Akalın idi.
Otomobil caddede sokakta gezmesi günlerce konuşuldu.
Yıllar sonra Harım Mahallesinde Nuri Güngör kahvesinde Mustafa Akalın’a rastladım.
Yaşı seksenlere ermiş ama dinç görünümlü idi.
Otomobil yapılış hikâyesini anlattı.
– Cevoğlu Nail ve Mahmut ustaların yanında mesleğe çırak olarak başladım. Önce bıçak yapımını öğrendim Ramazan Usta yanında demirciliği öğrendim. Sonra askerlik bitince iş yerimi açtım. Farklı üretimlerle ilgilendim. Bir ahbabım motor sattığını öğrendim. Onun motoru aldım. Zindap marka bir motordu. Araba yapmaya karar verdim. O zaman Murat marka arabalar var. Onları inceledim. Şasesi, lastikleri, kaportası derken otomobili ürettim. Bor’da istasyon Caddesi test sürüşü yaptım. Merakla herkes otomobil etrafına toplandı. İşe onunla gidip gelmeye başladım. Bir gün kulübe gittim. Kapı önünde trafik polisi ceza yazacak ama ne yapacağını bilmiyor. Haber verdiler. Vardım. Ne yapıyorsun? Dedim. Araca ceza yazacak, yapacak işlem bulamamış. Bende biraz çıkıştım. Baktı olacak gibi değil “ Al da bir git” dedi. Bindim. Gittim.1968 yılında on sekiz bin liraya sattım. Bor’da ilk otomobili böylece yapmış oldum. Sonra uçak yapmayı kafama koydum. Uçak yapımı ile ilgili her şeyini başardım. Yeterli destek o zamanlar bulmak zordu. Tamamen beceri ve emek ile ürettim. Uçakta çok ilgi çekti. Şimdi evin damında pervaneleri söktüm. Duruyor. Bizim zamanımızda merak ve ilgi ile işe sarılıyorduk. Tüfeğinden bıçağına el mahareti ile üretebiliyorduk. Mesleğimizde çok iyi ustalarımız vardı. Ben teknolojiye de çok ilgi duyardım. Bir şeyi söktüğümde onun benzerini de üretebiliyordum. Azim ve disiplinli çalışma ile her işin yapılabileceğine inanırım” dedi.
Bor’da su motorundan tüfeğe birçok ilginç üretim ve tamiri yapan usta çok el emeği mesleğin yok olmasına üzüldüğün anlattı.
Sohbetten ayrılırken çocukluğumda Bor caddelerinde giden o ilginç otomobili ardından baktığım günleri anımsadım.
Onu üreten usta ile yıllar sonra sohbet etmenin güzelliğini yaşayarak mekândan ayrıldım.
Bor’da çok dünde kalan özellik vardı.
Sevgi saygı hoşgörü yanında komşuluk ve dostlukta özeldi.
