Yine şehit, yine şehit, yine şehit…
Bitmiyor, bitmez, bitirtmezler…
Gitti yine 18 can… 10 Mehmetçik, 8 sivil vatandaş…
18 evlat, 18 fidan…
18 Ocağa ateş düştü; önceki nice ocaklara düştüğü gibi…
Analar, babalar, kardeşler, eşler, evlatlar…
Saçını yolup, sevdiğinin tabutunun üzerine bırakan gencecik eşler…
Babasının, abisinin ardından gözyaşı döken evlatlar, kardeşler…
Ne olduğunu anlamadan babasının tabutuna el uzatan minik bebekler…
Yanık bağırlar, sel olup akan gözyaşları; feryatlar, figanlar, ağıtlar…
Eyüp, Özkan, Bayram, Hasan, Mustafa, Ömer ve niceleri gitti…
Daha da gidecekler…
Bitmiyor, bitmez, bitirtmezler…
(…)
Tepki yok, öfke yok…
Alıştık, alıştırıldık…
Bayrağını alıp sokağa fırlayan yüz binler, yok…
Sabahlara kadar tutulan nöbetler, yok…
İsimleri bir yerlere verilmeyecek…
Fotoğrafları Türkiye’nin dört bir yanına asılmayacak…
Şehit oldukları günler tatil ilan edilmeyecek…
Ders kitaplarına girmeyecekler…
Anma programları düzenlenmeyecek…
Geride kalanlarına tazminat ödenmeyecek; yüksek tutarlı şehit maaşları bağlanmayacak…
Onlar artık gazetelere manşet de olmuyorlar; şöyle aşağılarda küçük birer haber olarak yer alıyorlar…
(…)
Onlar, bilmeden değil, bile bile ölüme giden şehitler…
Her gün, her saat, bir kahpe kurşuna kurban gidebileceklerinin; bombalarla parçalara ayrılabileceklerinin farkındalar…
Anamızın duasıyla geldik, hocanın salasıyla giderizdiyebilen vatan şehitleri…
Bizim şehitlerimiz…(Malûm, şehitlerimiz de bölündü…)
“Vatan sağ olsun!” diyebilen anaların, babaların evlatları…
Sahi, 22 yaşındaki evladını toprağa vermek nasıl bir duygudur?!
O ana babaların, eşlerin, evlatların, kardeşlerin çektiği acıların boyutunu kim bilebiliyor?
‘Şehitlerimize Allah’tan rahmet, ailesine ve Türkiye’ye baş sağlığı dilemek’ yeterli mi?
Kıl cenaze namazını, koy toprağa, arkanı dön ve unut; Ta ki yeni şehitler gelene kadar…
Böyle mi yaşayacağız?
Bu canların sorumlusu kim?
Bu günlere nasıl geldik?
Bu vatanın evlatlarının canı bu kadar mı ucuz?
Daha kaç evladı toprağa vereceğiz?
Bitmiyor, bitmez, bitirtmezler…
Çünkü plan büyük…
Ve bizi yönetenler ne yazık ki çok küçük…
Şehitlerimize Allah’tan rahmet, sevenlerine ve Türkiye’ye baş sağlığı diliyorum; yeni şehitler gelene kadar bu dilekle nasılsa idare ederiz…
Yeni şehitler gelince, dağarcığımızda daha çok rahmet ve sabır dileklerimiz mevcut; Dileriz bir rahmet ve sabır, yine arkamızı döner gideriz.
Şehitlerin bize bakan o hüzün dolu, suçlayan bakışlarını görmezden gelerek…
Başımız sağ olsun!
Yeni şehitler gelene kadar…